The first impression
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
19 Januari 2017 | Sri Lanka, Gampaha
We zijn nu net iets meer dan 24 uur in Sri Lanka. Na een reis van 16 uur, met een overstap van 6 lange uren in Dubai, kwamen we gisteren om 18.05 aan op de airport vlakbij Colombo. Hier moest ik eerst langs het immigration kantoor omdat er iets niet goed was gegaan met mijn visum in Nederland - bleek allemaal goed te komen omdat mijn scan van mijn paspoort wel oke was. Daarna hebben we echt mega lang gewacht op Bram zijn koffer. Omdat we voornamelijk verhalen hadden gehoord over koffers die kwijtraakten in Sri Lanka, hielden we even ons hart vast maar éíndelijk kwam Bram zijn rugzak ook over de band voorbij.
Toen we de ontvangstruimte inliepen, zagen we iemand zwaaien met bordjes waar onze namen en vlucht opstonden: het was pushpa. First time ever trouwens, van die fancy bordjes met onze naam erop. Pushpa is onze host, we wonen naast (lees: in) zijn sportcentrum Gasarc en hij heeft contacten gelegd met verschillende centra waar zowel Bram als ik onze stages kunnen voltooien. Het is een ontzettend vriendelijke man, net als alle andere Sri Lankanen so far overigens.
De rit naar huis met het busje was iets minder dan een uur, en in dat uur hebben Bram en ik elkaar wel 30 keer met geschrokken blik aangekeken. We hadden ons, tot op het vliegveld, namelijk niet gerealiseerd dat hier links gereden wordt: gaat volledig tegen onze natuur in! Tel daarbij op dat alles op dezelfde weg rijdt/loopt - een stoep of fietspad kennen ze hier niet - en dat je soms wel 4 rijen dik rijdt door inhaal manoeuvres van een tuktuk die een fietser inhaalt en een bus die dan tegelijkertijd de tuktuk in probeert te halen. We hebben een aantal voertuigen vlak langs ons voertuig zien glijden... Gelukkig laten ze via de claxon eventjes weten wanneer ze hoeveel voertuigen inhalen, 1 toet is 1 voertuig. 3 is drie voertuigen achtereen. Heel vaak toeteren? Gewoon een seintje dat er doorgereden moet worden.
Na een klein uurtje kwamen we aan in ons verblijf. Zoals eerder vermeld, dit is een soort van in de sportschool. Naast onze kamer is een soort gang, daarnaast de fitness ruimte. Als we daar doorheen lopen komen we bij een ruimte met een pingpongtafel en daarachter is de badkamer. We hebben dus absoluut geen excuus meer om niet topfit terug te komen. In de tuin is een cricketveldje en er staan korfbal korven. Ook is er een zumba ruimte. Verder hebben Bram en ik ook eindelijk het hondje dat we zo graag wilden, althans: voor een maand of 3 dan. Pushpa heeft een hondje. Na wat kennis maken met de ruimtes die we tot onze beschikking hebben en het hondje, heeft Pushpa ons mee uit eten genomen naar Hot Wok. Dat is op alle manieren Hot: het eten is spicey, in Sri Lanka is het best heel heet. We hebben wel echt heerlijk gegeten. We hebben cuddlefish op met een soort krokant randje waar peper in verwerkt zat, we kregen een enorme berg rijst, bram had heel pittig rundvlees besteld en als kers op de taart was er een salade met ananas dressing. Omdat alles in het midden van de tafel werd gezet, hadden we een soort tapas idee. Ohja; bier komt in flessen van 0.6 liter.
We hebben de tuktuk teruggepakt. Toen we om 11 uur thuis waren, was het tijd om te gaan slapen. Dit was voor ons beide onderweg niet zo gelukt dus we waren wel toe aan een nacht goed doorslapen. Toen we vanochtend wakker werden hebben we ontbeten met brood, in tegenstelling tot eerdere brood-ervaringen in het buitenland was dit niet mierzoet en gesuikerd. Het wordt wel een zoektocht met wat we hierop kunnen doen, so far hebben we mango jam gevonden.
Rond een uur of 10 zijn we vertrokken naar een eerste vriend van Pushpa, hij runt een eigen private ziekenhuis. In verband met een operatie twee weken terug geeft pushpa hem nu fysiotherapie. We hebben wat gekletst over onze levens, het moois dat Sri Lanka te bieden heeft en natuurlijk onze stages. Maandag gaan we op pad naar het private ziekenhuis en het opvanghuis voor gehandicapten dat er naast ligt. We hebben uit zijn tuin 3 soorten fruit mogen proeven, om vervolgens op de markt verknocht te raken aan rambutan (lijkt op lychee) die ik ooit heb gegeten. Echt heerlijk!
's middags heeft Bram een dutje gedaan, hij moet een beetje wennen aan de hitte (het is hier een graad of 32) maar na een halfuur dommelde ik toch zelf ook een beetje weg. Vanmiddag hebben we de stad verkend, wat boodschappen gedaan en rondgewandeld. Op het eerste gezicht is het een heel drukke, chaotische en industriële stad. Maar ze hebben ook een botanische tuin en een tempel, dus misschien is dat wat voor het weekend :) Thuis is het echt bijkomen en genieten van de rust. De weg naar huis was wel een avontuurtje, onze tuktuk bestuurder verstond geen Engels en omdat we hier niet met huisnummers werken is de straat waar we aan wonen mega mega lang. Thank god voor Google Maps en Bram: hierdoor zijn we veilig thuisgekomen.
Zojuist hebben we deviled chicken gegeten, met rijst (wat dat betreft kunnen ze hier geen maat houden: morgen kunnen we er weer van eten denkik) maar niet voordat we nóg een soort fruit mochten proberen. Jackfruit is een soort enorme vrucht (groter dan kokosnoot) met stekeltjes. Omdat pushpa hem zelf niet klaargemaakt krijgt, hebben we bij de buren gezeten (de mensen zijn zo gastvrij, over 3 maanden zijn we bij heel Sri Lanka op bezoek geweest). Ze hebben twee kindjes, die allebei korfballen bij pushpa. Ik heb me laten vertellen dat de training zondag is, misschien dat we maar een kijkje moeten nemen. Anyway, het fruit. De vrucht wordt met een manchete doormidden geslagen, dan komt er een soort sticky wit spul uit, als je dat afveegt zijn het een soort enorme druiven met pitten - de pit kun je eruit bijten en het vruchtvlees zelf is zo zoet en sappig, echt heerlijk! Ondertussen was ook ons eten klaar, dus ik hoop dat ze het ons niet kwalijk nemen dat we na 6 stukken per persoon af zijn gehaakt om te dineren..
Morgen gaan we naar het victoria home. De plek waar pushpa in eerste instantie een plek voor me had gevonden. Ik ben heel benieuwd! So far, so good. Sri Lanka bevalt uitstekend, al denkik dat we misschien wel wat vaker met zn tweetjes op pad zullen moeten om het reilen en zeilen hier beter te begrijpen :) om aan te voelen wie wel en niet Engels spreekt en hier samen uit te komen bijvoorbeeld, zonder een Singalese translator. hieruit kunnen jullie dus wel opmaken dat het mega fijn is om Bram bij me te hebben, en dat is wederzijds. Ik kijk nu al uit naar morgen!
Ciao!
Toen we de ontvangstruimte inliepen, zagen we iemand zwaaien met bordjes waar onze namen en vlucht opstonden: het was pushpa. First time ever trouwens, van die fancy bordjes met onze naam erop. Pushpa is onze host, we wonen naast (lees: in) zijn sportcentrum Gasarc en hij heeft contacten gelegd met verschillende centra waar zowel Bram als ik onze stages kunnen voltooien. Het is een ontzettend vriendelijke man, net als alle andere Sri Lankanen so far overigens.
De rit naar huis met het busje was iets minder dan een uur, en in dat uur hebben Bram en ik elkaar wel 30 keer met geschrokken blik aangekeken. We hadden ons, tot op het vliegveld, namelijk niet gerealiseerd dat hier links gereden wordt: gaat volledig tegen onze natuur in! Tel daarbij op dat alles op dezelfde weg rijdt/loopt - een stoep of fietspad kennen ze hier niet - en dat je soms wel 4 rijen dik rijdt door inhaal manoeuvres van een tuktuk die een fietser inhaalt en een bus die dan tegelijkertijd de tuktuk in probeert te halen. We hebben een aantal voertuigen vlak langs ons voertuig zien glijden... Gelukkig laten ze via de claxon eventjes weten wanneer ze hoeveel voertuigen inhalen, 1 toet is 1 voertuig. 3 is drie voertuigen achtereen. Heel vaak toeteren? Gewoon een seintje dat er doorgereden moet worden.
Na een klein uurtje kwamen we aan in ons verblijf. Zoals eerder vermeld, dit is een soort van in de sportschool. Naast onze kamer is een soort gang, daarnaast de fitness ruimte. Als we daar doorheen lopen komen we bij een ruimte met een pingpongtafel en daarachter is de badkamer. We hebben dus absoluut geen excuus meer om niet topfit terug te komen. In de tuin is een cricketveldje en er staan korfbal korven. Ook is er een zumba ruimte. Verder hebben Bram en ik ook eindelijk het hondje dat we zo graag wilden, althans: voor een maand of 3 dan. Pushpa heeft een hondje. Na wat kennis maken met de ruimtes die we tot onze beschikking hebben en het hondje, heeft Pushpa ons mee uit eten genomen naar Hot Wok. Dat is op alle manieren Hot: het eten is spicey, in Sri Lanka is het best heel heet. We hebben wel echt heerlijk gegeten. We hebben cuddlefish op met een soort krokant randje waar peper in verwerkt zat, we kregen een enorme berg rijst, bram had heel pittig rundvlees besteld en als kers op de taart was er een salade met ananas dressing. Omdat alles in het midden van de tafel werd gezet, hadden we een soort tapas idee. Ohja; bier komt in flessen van 0.6 liter.
We hebben de tuktuk teruggepakt. Toen we om 11 uur thuis waren, was het tijd om te gaan slapen. Dit was voor ons beide onderweg niet zo gelukt dus we waren wel toe aan een nacht goed doorslapen. Toen we vanochtend wakker werden hebben we ontbeten met brood, in tegenstelling tot eerdere brood-ervaringen in het buitenland was dit niet mierzoet en gesuikerd. Het wordt wel een zoektocht met wat we hierop kunnen doen, so far hebben we mango jam gevonden.
Rond een uur of 10 zijn we vertrokken naar een eerste vriend van Pushpa, hij runt een eigen private ziekenhuis. In verband met een operatie twee weken terug geeft pushpa hem nu fysiotherapie. We hebben wat gekletst over onze levens, het moois dat Sri Lanka te bieden heeft en natuurlijk onze stages. Maandag gaan we op pad naar het private ziekenhuis en het opvanghuis voor gehandicapten dat er naast ligt. We hebben uit zijn tuin 3 soorten fruit mogen proeven, om vervolgens op de markt verknocht te raken aan rambutan (lijkt op lychee) die ik ooit heb gegeten. Echt heerlijk!
's middags heeft Bram een dutje gedaan, hij moet een beetje wennen aan de hitte (het is hier een graad of 32) maar na een halfuur dommelde ik toch zelf ook een beetje weg. Vanmiddag hebben we de stad verkend, wat boodschappen gedaan en rondgewandeld. Op het eerste gezicht is het een heel drukke, chaotische en industriële stad. Maar ze hebben ook een botanische tuin en een tempel, dus misschien is dat wat voor het weekend :) Thuis is het echt bijkomen en genieten van de rust. De weg naar huis was wel een avontuurtje, onze tuktuk bestuurder verstond geen Engels en omdat we hier niet met huisnummers werken is de straat waar we aan wonen mega mega lang. Thank god voor Google Maps en Bram: hierdoor zijn we veilig thuisgekomen.
Zojuist hebben we deviled chicken gegeten, met rijst (wat dat betreft kunnen ze hier geen maat houden: morgen kunnen we er weer van eten denkik) maar niet voordat we nóg een soort fruit mochten proberen. Jackfruit is een soort enorme vrucht (groter dan kokosnoot) met stekeltjes. Omdat pushpa hem zelf niet klaargemaakt krijgt, hebben we bij de buren gezeten (de mensen zijn zo gastvrij, over 3 maanden zijn we bij heel Sri Lanka op bezoek geweest). Ze hebben twee kindjes, die allebei korfballen bij pushpa. Ik heb me laten vertellen dat de training zondag is, misschien dat we maar een kijkje moeten nemen. Anyway, het fruit. De vrucht wordt met een manchete doormidden geslagen, dan komt er een soort sticky wit spul uit, als je dat afveegt zijn het een soort enorme druiven met pitten - de pit kun je eruit bijten en het vruchtvlees zelf is zo zoet en sappig, echt heerlijk! Ondertussen was ook ons eten klaar, dus ik hoop dat ze het ons niet kwalijk nemen dat we na 6 stukken per persoon af zijn gehaakt om te dineren..
Morgen gaan we naar het victoria home. De plek waar pushpa in eerste instantie een plek voor me had gevonden. Ik ben heel benieuwd! So far, so good. Sri Lanka bevalt uitstekend, al denkik dat we misschien wel wat vaker met zn tweetjes op pad zullen moeten om het reilen en zeilen hier beter te begrijpen :) om aan te voelen wie wel en niet Engels spreekt en hier samen uit te komen bijvoorbeeld, zonder een Singalese translator. hieruit kunnen jullie dus wel opmaken dat het mega fijn is om Bram bij me te hebben, en dat is wederzijds. Ik kijk nu al uit naar morgen!
Ciao!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
