Bezoek aan Oxfam

Vandaag was het een andere dag dan de afgelopen drie dagen. Sinds dat we hier vorige week donderdag zijn aangekomen hebben we niets anders gezien dan armoede en hier doorheen gelopen. Vandaag zijn we op bezoek gegaan bij Oxfam om te kijken wat er nog speelt in Kenia.

Het is heel gek om een ander stukje Nairobi te zien. Het is indrukwekkend om zes dagen door Kibera te lopen, maar daardoor vergeet je hoe de rest van Kenia er uit ziet. Met een mooi groene natuur en huizen achter torenhoge hekken.

Dat de overheid niets lijkt te willen doen aan de armoede of het gewoon niet ziet bleek wederom toen we langs het huis van de president reden, tegenover zijn enorme stuk grond waren weer enkele huisjes gebouwd van golfplaten en stukken gevonden hout. Zelfs als het praktisch in je voortuin staat, lijken ze er overheen te kijken. Ook bij Oxfam werd gezegd dat Nairobi zo'n 4 miljoen inwoners heeft, maar dat 80% van deze bevolking vergeten is omdat ze in armoede leeft.

Verder hebben we bij de meeting van Oxfam veel gehoord over een 'out of area' project, het vluchtelingenkamp in Dudaab. Voor veel mensen is dit kamp wellicht bekend van de droogte in Hoorn in 2011. Het vluchtelingenkamp bestaat al 20 jaar. Dat betekend dat als ik in dat gebied geboren was, ik heel mijn leven nog niks anders gezien had dan tenten en andere vluchtelingen. Binnen dit vluchtelingenkamp lopen organisaties tegen het dilemma aan dat ze willen zorgen dat ze daar fatsoenlijke leefvoorzieningen hebben, maar tegelijkertijd moeten vluchtelingen niet het gevoel krijgen dat dit een blijvende oplossing is. Oxfam heeft in dit vluchtelingenkamp voorzien in water supply's en wat infrastructuur en werkt in al haar gebieden nauw samen met andere organisaties die op een ander gebied gespecialiseerd zijn.

Een ander project waar we meer te weten over zijn gekomen zijn projecten in het Noorden van Kenia. Naar dit gedeelte van het land is de afgelopen 50 jaar geen geld gegaan en leven mensen nog met kuddes dieren en trekken ze rond omdat de grond te droog om nog iets te verbouwen. Door de klimaatverandering is het in het Noordelijke gedeelte van Kenia inmiddels om de 2 of 3 jaar droog in plaats van om de 7, dus langzamerhand kan de bevolking zich in die drie jaar niet meer omhoogwerken tot wat ze waren voor de droogte toeslaat. Oxfam faciliteert hier aan de hand van opmerkelijke trends, zo helpen ze jongeren met hun wensen om hun leven te veranderen omdat ze hun toekomst op het droge land niet inzien. Ook operatie smartcard is uitgevoerd, bij elke droogte krijgt iedereen smartcard houder 1000 chilling om voedsel te kopen zodat de handel op gang blijft binnen dat gebied en ze hun eigen economie omgang houden.

Ook al gaat Kenia volgens Afrikaanse begrippen de goede kant op qua economie, er moet nog veel gebeuren. Dat hebben we de afgelopen zes dagen zelf gezien maar deze middag ook gehoord bij Oxfam. De middenklasse wordt groter en rijker terwijl de armen arm blijven of zelfs armer worden. Zolang de verdeling zo ontzettend oneerlijk blijft, gaat het helemaal niet zoveel beter met Kenia. Want de rijken zullen de hekken hoger bouwen en de armen zullen meer golfplaten en klei nodig hebben om zichzelf te redden.