Meggi

Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan Amani ya Juu, of eigenlijk aan Meggi. Toen we daar vanochtend aankwamen werden we allemaal hartelijk ontvangen met een liefdevolle knuffel, nog voor we ons überhaupt fatsoenlijk voor hadden gesteld.

Omdat het vandaag een nationale feestdag is vanwege het suikerfeest is iedereen vrij, maar Meggi heeft Amani ya Juu speciaal voor ons geopend. Tijdens de eerste vijf minuten van onze ontmoeting met Meggie, was het al duidelijk hoe bijzonder, krachtig en liefdevol deze vrouw is. En de 2 uur daarna, hoe wijs, eerlijk en waarheidsgetrouw haar woorden waren.

"Empower the women, to give them hope."
Amani ya Juu is een plaats waar vrouwen uit de omgeving tassen, knuffeltjes, kleden en kussens voor op bed, tafelkleden en andere keukenassecoires naaien, maar er worden hier ook sieraden gemaakt. Op deze manier hebben zij werk en worden er dus fairtrade producten gemaakt. Aan alle producten hangt een kaartje met wie het gemaakt heeft en waar deze vrouw vandaan komt. Het winkeltje op dit terrein staat vol met al deze leuke producten, waar we natuurlijk maar al te graag door heen wilden lopen om van alles in ons koffer te stoppen terug naar Nederland.

"It is not just Amani, we are a family"
Tijdens de rondleiding door het huis dat qua inhoud en qua bouw grotendeels gesponsord was door vrienden vanuit heel de wereld zagen we de werkplekken waar alle 19 vrouwen normaal gesproken dagelijks achter hun naaimachine zitten. Meggi is niet de baas, zij gelooft in het feit dat iedereen iets bijdraagt. Zijn zijn niet zomaar een bedrijf, zij behandelen elkaar als familie. Omdat liefde één van het belangrijkste element is in het leven, ook binnen een bedrijf. Het is belangrijk dat de vrouwen werk hebben, maar belangrijker nog dat ze zich thuis en gewaardeerd voelen.

"You have to be a listener before you talk."
Ook deze quote is één van de gouden zinnen die uit Meggi's mond ontsnapte, alleen was deze in ons geval meer van toepassing op ons dan op haar eigen filosofieën gedurende de anderhalf uur dat ze ons heeft toegesproken. Met open mond en ogen hebben wij stilletjes geluisterd naar alle mooie, liefdevolle woorden die ze uitsprak en de positiviteit die ze uitstraalde waardoor een ieder in haar omgeving zich bijzonder zou voelen ook al waren de woorden niet per definitie voor jou bedoeld.

Vanuit Nederland had ik een armbandje meegekregen. Ik moest hem zelf dragen tot ik iemand tegen kwam aan wie ik mijn armbandje af wilde staan. Toen ik Meggi ontmoette was er al geen twijfel over mogelijk dat deze vrouw hoogstwaarschijnlijk niet meer overtroffen zou worden, na haar verhalen van die twee uur daarna was het zeker. Ik heb mijn armbandje afgedaan en bij haar om geknoopt.

Lief als ze is, heeft ze mij daarvoor in de plek handgemaakte oorbellen gegeven. Het had niet gehoeven, ik was haar alleen maar dankbaar voor haar positieve lieve woorden die zorgen dat het leven voor iedereen mooier is, maar terug geven was geen optie.

Lieve Meggie, bedankt voor de prachtige oorbellen. Maar meer nog bedankt voor alle woorden die de moeite zijn om over na te denken en die me kippenvel bezorgen als ik er aan terug denk.

"If there is love, there will be hope, forgiveness and acceptation."