16 uurig avontuur in Dubai.
Blijf op de hoogte en volg Laura
01 Augustus 2013 | Kenia, Nairobi
Hello!
Dubai, net voor middennacht. Het is ongeveer 34 graden wordt ons verteld wanneer het vliegtuig na 6 uur vliegen zijn wielen aan de grond zet. Dubai, het land waar we 16 uur lang overstap tijd hebben, de vloer op het vliegveld zo schoon is dat je je spiegelbeeld er in kunt zien, er watervallen gebouwd worden 'omdat het kan', mannen elkaar begroeten met elkaars neus en ik het fatamorgana gebouw van de Efteling ineens aan de andere kant van de wereld zie. Toen was ik nog niet eens het vliegveld af! Ik heb mijn hotel kamer gedeeld met Juul, lekkere zachte lakens en een blazende airco (zonder airco is Dubai no way te overleven denk ik, zodra we het vliegveld uit liepen was het alsof we in een soort warm bad zakten) De volgende ochtend werden we gewekt door een telefoon. Niet een van onze mobieltjes maar de hotelkamer telefoon. Of we op wilden staan of wilden snoozen. Snoozen ja. Om half tien zaten we aan het ontbijt en konden we voor de laatste keer genieten van een croissantje met kaas.
Omdat we toch tijd zat hadden en de kans vrij klein is dat je uberhaupt ooit nog eens in Dubai komt, hebben we het er gelijk van genomen en zijn we op tour gegaan. (Yolo hehe)
Naast mijn indrukken op het vliegveld, stapelden die zich alleen maar op toen we er doorheen reden. In Dubai lijkt armoede niet te bestaan, (on the right side you see a hotel, 5 stars, on the left side you see the highest tower of the world, you can dine in a aquarium..), ze overtreffen zichzelf en de rest van de wereld met elk gebouw dat ze bouwen, markten zijn opgepimpd tot mini shoppingmalls, alle bushokjes zijn voorzien van airco, 3/4 van het eiland bestaat uit hotels van vijf sterren of meer en voor de opening van een hotel werd in een kwartier tijd voor 16 miljoen dollar aan vuurwerk de lucht in geblazen!
Het was net of we door alle internet plaatjes en ansichtkaarten heenliepen. We zaten in een koele tour bus maar wanneer we naar buiten gingen woekerde de woestijnzon op onze tere Nederlandse huidjes. Terwijl wij zaten de zuchten en puffen zei de gids 'ah it is only 39 degrees, normally it is at least 46.' Kun je het je voorstellen, zelfs in Nederland is het volgens mij niet zo warm.
De verkoelende zee die in de tour aan bod kwam was dus niet te veel gevraagd, al was hij 20 graden, dat is verkoelend als het daarbuiten 39 is. na een kwartiertje spatteren met het zand tussen onze tenen de bus weer in.
om half 1 werden we opgehaald in het hotel om weer naar het vliegveld te vertrekken om vervolgens het vliegtuig te pakken naar Nairobi.
Nadat we ellendig lang op onze koffer hebben gewacht, vol spanning want het duurde en het duurde, konden we met onze koffers en twee busjes naar het hostel, waar ik nu inmiddels ben aanbeland. We hebben een hostel met wifi en een heuse prinsessenkamer met onze klamboes en roze dekentjes. Felice, onze gastvrouw, heeft nog een kopje thee voor ons ingeschonken en nadat we de dag van morgen hebben besproken is het tijd om ons bed op te zoeken.
Morgen naar de sloppewijk Kibera om daar rond te touren (das effe iets anders dan Dubai) en het de vrouwen van het project Stichting4Life ontmoeten om aan het eind van de middag te eindigen bij de scholieren met wie we de komende 2 weken op gaan trekken.
Drukke dag dus, nu eerst slapen!
Dikke zoen, Laura
Dubai, net voor middennacht. Het is ongeveer 34 graden wordt ons verteld wanneer het vliegtuig na 6 uur vliegen zijn wielen aan de grond zet. Dubai, het land waar we 16 uur lang overstap tijd hebben, de vloer op het vliegveld zo schoon is dat je je spiegelbeeld er in kunt zien, er watervallen gebouwd worden 'omdat het kan', mannen elkaar begroeten met elkaars neus en ik het fatamorgana gebouw van de Efteling ineens aan de andere kant van de wereld zie. Toen was ik nog niet eens het vliegveld af! Ik heb mijn hotel kamer gedeeld met Juul, lekkere zachte lakens en een blazende airco (zonder airco is Dubai no way te overleven denk ik, zodra we het vliegveld uit liepen was het alsof we in een soort warm bad zakten) De volgende ochtend werden we gewekt door een telefoon. Niet een van onze mobieltjes maar de hotelkamer telefoon. Of we op wilden staan of wilden snoozen. Snoozen ja. Om half tien zaten we aan het ontbijt en konden we voor de laatste keer genieten van een croissantje met kaas.
Omdat we toch tijd zat hadden en de kans vrij klein is dat je uberhaupt ooit nog eens in Dubai komt, hebben we het er gelijk van genomen en zijn we op tour gegaan. (Yolo hehe)
Naast mijn indrukken op het vliegveld, stapelden die zich alleen maar op toen we er doorheen reden. In Dubai lijkt armoede niet te bestaan, (on the right side you see a hotel, 5 stars, on the left side you see the highest tower of the world, you can dine in a aquarium..), ze overtreffen zichzelf en de rest van de wereld met elk gebouw dat ze bouwen, markten zijn opgepimpd tot mini shoppingmalls, alle bushokjes zijn voorzien van airco, 3/4 van het eiland bestaat uit hotels van vijf sterren of meer en voor de opening van een hotel werd in een kwartier tijd voor 16 miljoen dollar aan vuurwerk de lucht in geblazen!
Het was net of we door alle internet plaatjes en ansichtkaarten heenliepen. We zaten in een koele tour bus maar wanneer we naar buiten gingen woekerde de woestijnzon op onze tere Nederlandse huidjes. Terwijl wij zaten de zuchten en puffen zei de gids 'ah it is only 39 degrees, normally it is at least 46.' Kun je het je voorstellen, zelfs in Nederland is het volgens mij niet zo warm.
De verkoelende zee die in de tour aan bod kwam was dus niet te veel gevraagd, al was hij 20 graden, dat is verkoelend als het daarbuiten 39 is. na een kwartiertje spatteren met het zand tussen onze tenen de bus weer in.
om half 1 werden we opgehaald in het hotel om weer naar het vliegveld te vertrekken om vervolgens het vliegtuig te pakken naar Nairobi.
Nadat we ellendig lang op onze koffer hebben gewacht, vol spanning want het duurde en het duurde, konden we met onze koffers en twee busjes naar het hostel, waar ik nu inmiddels ben aanbeland. We hebben een hostel met wifi en een heuse prinsessenkamer met onze klamboes en roze dekentjes. Felice, onze gastvrouw, heeft nog een kopje thee voor ons ingeschonken en nadat we de dag van morgen hebben besproken is het tijd om ons bed op te zoeken.
Morgen naar de sloppewijk Kibera om daar rond te touren (das effe iets anders dan Dubai) en het de vrouwen van het project Stichting4Life ontmoeten om aan het eind van de middag te eindigen bij de scholieren met wie we de komende 2 weken op gaan trekken.
Drukke dag dus, nu eerst slapen!
Dikke zoen, Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
